эй шаби зулфат ки рӯзаш кас намебинад ба хоб

Дар табаст аз тобиши хуршеди рӯяти офтоб

Олам аз нур таҷаллӣ кард нӯронии рахт

Гарчи зулфат чун шаб қадарасту рӯяти моҳтоб

Он ки пеши хату холат чун малик дар саҷда нест

Бошад Иблисӣ ки ҳаст аз нори ҳурмон дар азоб

Бо дами ҷонпарварат анфоси исои бастаи нутқ

Пеши зулф тобдорт гашта Марями риштаи тоб

Қиблаи таҳқиқи ман рӯй туу васлати ҳаёт

Ҷинати ҷовиди ман кӯии туу лаълати шароб

Турраи таррори зулфати сӯраи раҳмону арш

Ғамзаи ғаммози айнат маънӣам алкитоб

Ҳаркиро ғайр аз ту бошад орзӯе дар ҷаҳон

Ташна Эй бошад ки ҷӯяд оби ҳайвон дар сароб

Кӣ кунад майли Наиму неъмати дунёии дун

Каз лабат нӯшида бошад шарбати нозу итоб ?

Чун вуҷӯди ғайр мамнӯъасту ширкат мунтафӣ аст

Бо ҷамол хеш бошад ҳасани рӯятро хитоб

Дар рахти нури таҷаллии дида акнӯн чун надид

Аз лабати ҷуз « лнтароне » кӣ буд ӯро ҷавоб ?

намекунад шарҳ « ?илам нашарҳ » насимӣ аз хатат

эй рахт « анои Фтҳно » аз ту шуд ин фатҳи боб