Лавҳ маҳфӯзаст рӯйиши зулфу холу хати калом

Бо ту гуфтам маънии илми ладуннии вассалом

Қиблаи ҷон рӯй ӯ дон дар ду олам то абад

Гар ба раби каъбаи имони дорӣу байт улҳаром

Гирди рухсор ва ду зулф анбарин мекун тавоф

То шӯии ҳоҷӣу гардӣ дар мусулмонии тамом

Мазҳари зоти худои дони он рух чун моҳ ро

Гар зи Аброрӣ ки ҷои аҳл фазласт ин мақом

Ҷинату ғулмону ҳуру кавсару моءи муайян

Дар рух ва зулфаш бибин чун нури дида дар злом

Қомату зулф ва даҳонаш чун алиф лоамаст ва мем

Гар надории сидқ « валлоҳи алъзизи зўонтқом »

Гар ҳаваси дории намозии кон буд мақбули ҳақ

Абрӯяши миҳроби созу чашми масташро эмом

Маънии тӯряту фарқони шарҳи Инҷилу збўр

Аз хаташ бархон ки ҳаст он дар адад бе мему лоам

Чашм ҷон бигушо ва дар мрот рӯйиш кун назар

То бибинӣ рؤиаҳи алҳўроءи фии ваҷҳи алҳсом

эй зи рӯяти офтобу моҳро нуру зё

Ваии зи ҳасанати ҳуру ғулмони лутф ва хӯбӣ карда вом

Сӯрати нури таҷаллӣ рӯй чун моҳат намӯд

Ҳамчуи мисбоҳи зҷоҷу бодаи равшани зи ҷом

Қосироти алтрФи лами итмси баён ҳасан туаст

Он ки « ҳўро » гуфт ва « мқсўрот » , эзад , « фии алхём »

Ҳар киро ҳабли алмтини зулфи самани соӣ ту нест

Ҳамчуи кофар дар залолат май пазади савдои хом

эй « саводи алўҷаҳи фии алдорин » холу хати ту

Дода кори ҳардуи оламро ба зебои низом

То ба фазли ҳақи насимии бандаи ишқ ту шуд

Чарху моҳу Зуҳра ва хуршед ҳастандаш ғулом