Соқӣ ! насими вақт гул омад шитоб кун

Боби алфутуҳ майкадаро фатҳ боб кун

Дар ваҷҳи бодаи хирқаи пашмин мо бабр

Марҳӯни як ду рӯза май соф ноб кун

Бар даври умру гардиши чарх эътимод нест

Ҷому қадаҳ чу наргису гул пуршароб кун

Бифирист буии хеши саҳар бо сабо ба боғ

Гулро дар оташи афкан ва аз ғайрат об кун

Бингар ба чашми маст агарат бода пеш нест

Арбоби завқро ҳамаи маст ва хароб кун

( оташ чаҳ ҳоҷатаст ки дрнии занӣ , бихон

Тӯмори шавқи мо ва ҷигарҳо кабоб кун )

Гар мекунӣ ба куштани аҳбоби иттифоқ

Оғози нозу ишвау ҷанг ва итоб кун

Номӯси шаръу ғайрату зуҳдам ҳиҷоб шуд

Бурқаъи з рух барафкану рафъ ҳиҷоб кун

Бигушоӣ бурқаъ аз рух чун офтоби хеш

Моҳи ду ҳафтаро зи ҳаё дар ниқоб кун

( бо ман гузор дидани хубон , агар хатост

эй пери хонақоҳ ! ту фикр савоб кун )

Нақди ҳаёт сарф макун ҷуз ба ваҷҳи хуб

Бо худ чаҳ май барӣ ба қиёмат ? ҳисоб кун

Зар шуд насимӣ аз назари кимиёии фазл

( қуллоби даври ҳодисаи гӯ инқилоб кун )