Гули зи хиҷолат об шуд пеши рухнигор ман

Сурхи баромад аз ҳаёи лолаи зи шарми ёри ман

Масти ҷамол худ кунад олами амру халқ ро

Бурқаъ агар барафканад соқии глъзори ман

Масти шароби орзӯ , кӣ раҳад аз хумори ғам ?

То нахурд ба сидқи дили бодаи хушгувори ман

Бар тани мурда май дамад чун нафаси Масеҳи ҷон

Ҳар тарафӣ ки меравад буии гулу баҳори ман

То шудаам чу мқблони сайди каманди сунбулаш

Ҳаст ба рағбати омадаи шери фалаки шикори ман

( шамси мунир кӣ буд чун маи бадари глрхм ?

Сарви қадаши ниҳоли ҷони вирди Рахши дсори ман )

Мусҳафи ҳасан дилбарам ҳаст ду чордаҳ вале

Сӣ ва дуаст аз онкии он моҳи ду панҷу чори ман

Ман ки зи маҷлиси азали масти аноолҳқи омадам

Чун назанад шаҳи абад бар сари арши дори ман

эй ки з ишқ гуфтае даст бидор ва тавба кун

Ишқи ҷамоли дилбарон то абадаст кори ман

Санги фанои зи осмон гар бирасад чаҳ бок аз он

Шукр ки нест аз амали шишаи зуҳд , бори ман

( ҳаст насимӣ ! дар ҷаҳони сӣ ва ду нутқи лоязол

Рӯз ба маҳшари ҷазои давлати барқарори ман )