Он шаҳаншоҳам ки аз нутқ « ҳаии алълё » ӣ ман

Мо сӯии аллоҳи нуқта Эй омад ба зери пои ман

Офтоби ваҳдатами ман зон ки дар субҳи тулӯъ

Касрат заррот шуд пайдои зи нури рои ман

Иттиҳоди айну ғини олами сари ҳуруф

Аввали ҳарф фӣаст охири далелаш ёӣ ман

Аз се ҳарфаст баъди ваҳии олами Айнии тамом

Ваон се лоамасту фӣу зии афзали ?имаии ман

Ъушраи комил ки дар клтоидиаҳ шуд тамом

Шуд аён аз бист ва ҳашт он сари зи ҳарфи зои ман

Тсъи оёт аз яди Байзоӣ Мӯсо шуд падед

На фалак тай шуд аз он дар дасти шакли тои ман

Он ки дар ҳар хӯшае сад донаро бошад вуҷӯд

Нуқтае бар тои ниҳодам рӯ намӯд аз зои ман

Чли сабоҳии тинати асли вуҷӯди коинот

Бо алиф безоҳираст тӣу сӣу ҳои ман

Он ҷамилӣ каз камоли ҳасани хати ваҷҳ ӯ

Ошиқон шӯридаанд , бинмуд рӯ аз рои ман

Канзи махфии он ки сӯрат ёфт азам алкитоб

Ҳарфҳоро ояташ дода макон дар хои ман

Шаш ҷаҳоти гунбади нилӯфариро аз се рӯҳ

наме тавон дидани аён дар сӯрати як тоӣ ман