Ҷузи васли рахти чораи дарди дил мо нест

Ин ҳол киро бошад ва ин дард киро нест

То дар назарами нақши хаёл ту даромад

Дар хонаи чашмам ба ҷуз аз нур худо нест

То раҳ ба шаби қадари сари зулфи ту барадам

Аҳдам ба ҷуз аз рӯй ту , эй бадар дҷо нест

эй карда ғамат дар ҳарами танги дилами ҷо

Беруни зи ту манзил нау холии зи ту ҷо нест

Гуфтӣ ки маро бо ту сари меҳр ва вафо ҳаст

Чун боварам ояд чу туро меҳр ва вафо нест

Онро ки нашуд синаи пар аз меҳри ҷамолат

Дар чеҳра чу субҳаши асари сидқ ва сафо нест

Маҳрӯм шуд аз васли ҳаёти абади он кӯ

Дили зинда ва ҷон дода ба бӯят чу сабо нест

Аз шарбат бе захми табиб эй дили бемор

Сиҳҳати матлаб зон ки дар ӯ буи шифо нест

Аз нозу Наими ду ҷаҳон баҳра надорад

Он дил ки сазовор ба ташриф бало нест

Ишқи рухи дилдори маро бесар ва по кард

Чун гардиши афлок аз онру сар ва по нест

Мункири зи хатои фикр ғалат мекунад аммо

Дар дидаи ҳақи байни ғалату саҳв ва хато нест

То коми насимӣ ту шудӣ аз ҳамаи олам

Аз коми дилу равшании дида ҷудо нест