Қосидии кӯ то ба ҷони пайғом дилдор оварад

ё ҳавоӣ каз насими турра ёр оварад

Он кас аз дунё ва уқбо бошад озодӣ чу мо

Дардмандиро ки ишқи ёр дар кор оварад

Гар аноолҳқҳои моро башнавад Мансури маст

Ҳам ба хӯн мо диҳад фатво ва ҳам дор оварад

Гар баради бӯе ба чин аз турраи зулфати насим

Машкро дар нофи оҳӯён ба зинҳор оварад

Аз хато ояд сияҳи рӯгар баради боди сабо

Буии гесуяш ба чину машк тотор оварад

Гар ба ҷон битавон харидани васли он маҳбӯб ро

Ним ҷонии ҳаркиро бошад ба бозор оварад

Зулфу рхсот аён шуд мункир рӯят куҷост

То ба имони сари зулфи ту иқрор оварад

Нуру зулматро яке бинад з рӯй иттиҳод

Орифии кӯ дар хаёли он зулф ва рухсор оварад

Бо лабу чашмнигорам вақт он омад ки ринд

Аҳли тақворо ба дӯш аз кӯй хумор оварад

Чун қадаш сарвӣ нахоҳад раст чун рӯйиши гулӣ

То абади чандон ки раведи сарву гул бор оварад

эй насимӣ ҳар киро раҳбар шавад фазли илоҳ

Аз вуҷӯди хешу ғайраши ҷумла безор оварад