Соқио омад ба ҷӯш аз шавқи лаълати ҷони мо

Хизри мое , мебиор аз чашмаи ҳайвони мо

Бо лаби лаълат ба ҷон бастем паймон дар азал

То абади паймонаи лаъли туу паймони мо

Дард бе дармони моро чораи ҷузи васл ту нест

эй висолати чораи сози дард бе дармони мо

Ошиқонро дар ду олами ҷони ҷонони худ туе

Кӣ буд ғайр аз ту ҷонӣ эй дилу ҷонони мо

Равзаи ризвони мо ҷузи хиттаи кӯй ту нест

Равзае кӯи ғайр аз ин ? эй равзаи ризвони мо

Чашми ёқӯб аз ғам рӯй чу моҳат шуд сифед

Сар бар ор аз қаъри чоҳ эй Юсуфи канъони мо

Бар гул ва райҳон намехоҳам ки андозам назар

То ки бошад зулфу рухсорати гулу райҳони мо

Оқибат хоҳад зи мо дӯдӣ ба равзани бршдн

Кӣ чунин пинҳон бимонад оташи сӯзони мо ?

Киштӣ чун Нӯҳ агар дорӣ нахоҳӣ ғарқ шуд

Гар бигирад кӯҳу саҳрои сари басари тӯфони мо

Ҷавҳарии некӯи шиносади қимат дар ятем

Ҳам ту донеи қадари худ эй гавҳари Аммони мо

Сӯраи зулфу рахт , нур ва духон омад зи ҳақ

эй з рҳмн гашта манзили сӯрае дар шаъни мо

Мусҳаф рӯй ту мехонем аз ҳақ дар азал

эй каломи нотиқ инаст ояти қуръони мо

Умр дар савдоӣ зулфат рафту роҳ охир нашуд

Оҳ аз ин савдои давру роҳ бе поёни мо

Шуд ба сар , гардони насимӣ дар ҳавоят чун фалак

эй асири банди зулфати ҷони саргардони мо