Чаҳ шудӣ кори ман длшдаҳ яксар ме шуд

ё ту сӯии ман ва ё ҷони сӯии ту бар ме шуд

ё турои хӯни ҷафо бо дили ман бармеи гашт

ё дили ғмздаҳ бар хуии ту хугар ме шуд

ё сабои хирмани мӯии ту ба ғорат ме дод

ё марои роҳ бар он хирман анбар ме шуд

ё ҳамон дам ки турои одати дерини баргашт

Аҳди деринаи ман низ аз ин дар ме шуд

Гар маро дида набӯд аз ҳамаи беҳтар будӣ

ё туро рӯй нагӯйӣ на накӯтар ме шуд

намегушӯдам ки аз бен ашки дамодами чашмӣ

Шод будам ба хаёлӣ ки мусаввир ме шуд

Ёди он аҳд ки аз хилвати инси ману дӯст

Ҳама бар чашми рақибон сар нашутур ме шуд

Ман ром будам ва дар бастау ҳамсоя ба хоб

Ҳар замонам аз Рахши бода ба соғар ме шуд

Дидаи сайри қадаш аз сари ҳама то по ме кард

Ҷони фидои таниш аз пои ҳама то сар ме шуд

Ба тлтФ ба рухами зулфи мънбр май суд

Ҳар замонам ки рух аз ашки маро тар ме шуд

Ки чу гул бехудам аз ноз чу булбул ме кард

Гуҳ чу парвонаи марои шамъ мунаввар ме шуд

Ҳрдми ойӣнаи рухсор ба ойин дигар

Ҷилва медод марои олам дигар ме шуд

ӯ марои такя бар оғӯш чу мисатон ме дод

Чун марои даст бар он сина чун пар ме шуд

Ман ба посаши ҳамаи шаби рихтмии ашк чу шамъ

ӯ чу аз сари хушии хоб ба бистар ме шуд

Маниш аз дидаи ҳамеи лؤлؤ тар ме додам

ӯ зи лаби қанд ҳаме дод ва мукаррар ме шуд

Шарҳи ҳоли дили ошуфта ба шабҳои дароз

Мўбаҳи мӯ бо сари он зулф мънбр ме шуд

Хоб буд инки ман длшдаҳ дидам нир

ё хаёлӣ ки ба ҳушами з баробар ме шуд