Рӯзӣ чу бозмондаи заъифони зи корвон

Дили волаи басӣҷи исоқи хдоигон

Гуҳи ваъдае ниҳодаи гарав дар фиреби ин

Гуҳи мураккабии гирифта ба вом аз қабули он

Сад ранги фикри бофтаи нассоҷи орзӯ

Ман осмони ниҳодаи гарави пеши ресмон

Чашмами зи ашг обила борида дар қадам

Поем зи шавқи марҳалаи паймӯда дар макон

намедид дар ҷаридаи ҳолами бародарам

Гуфт эй камоли табъи ту нуқсони хонадон

Ту дар нишеби зулмату ъдии офтоб

Ту дар ҳазизи сӯрату маънӣ ба осмон

Сад дафтар аз саноӣ ту шуд ҳадя дар ватан

Як коғази атои ту номад ба армағон

Аз баъди чордаҳи санаи хизмати дарин рикоб

Чун моҳи шонздаҳи шабаҳ эй рӯй дар зиён

Завқи ҳузури кулбаи ман ҳеҷ кас надошт

Аз шӯҳрат ту гаштаам овораи ҷаҳон

Фарзанд ва модаранд кабоб аз фироқ ва ман

Дар соя эй ту муҳтоҷи устихон

Дории саманди қудрати азин сайл дар гузар

Ҳастӣ савори ҳиммати азин саф бирав ҷаҳон

Аз хомаи гири найза хаттӣ бирав зи ҷанг

Вази табъи ори тавсани тозӣ ба зери рон

Ҷаҳдӣ ки маънӣии з ту монад ба рӯзгор

Рустами Не ки аз ту нависанд ҳафт хон

Акнӯн ки интизоми ақорб ба назми тест

Фикрӣ ки мунташир нашавад ақди дудмон

Дастӣ ба назм рафтанам аз остин барор

То ҳамчуи гавҳар аз срклкт шавам равон

намегуфт ва ман ба арбада мегуфтамаш хамӯш

Сустӣ макун ки давлати соҳиб буд ҷавон

Иқболи рафтаи рафтаи расонад ба коми дил

Бар боми пояи поя тавон шуд ба нардбон

Зиштаст мо ба роҳату соҳиб ба корзор

Дар хонаи мизбон на ва бар суфраи миҳмон

Қӯт ба қадари парвариш шаҳриёр нест

Бархез то рӯем ба ҷое ки ме тавон

Гуфтему азм ҷузам намудем каз қазо

Омад нишони хоси ҳунари фаҳми ғайби дон

Эъроз бар бародару тахфифи ман ғараз

Таътил бар вазифау тъзили тарҷумон

Хондем ва аз хиҷолат ҳам барфурӯхтем

ӯ шамъ хонадон шуд ва ман барқи хонимон

Бар азми хонаи ҷинси ғарибии бабори баст

Омад ба ҳазрати ту ки гирад хати амон

Шуд муддатӣ ки хизмат даргоҳ ме кунад

Мумтози нукта Эй нашуд аз лафзи дрншон

Ҳргаҳ навиштаам ки дар раҷъатӣ бизан

Посух шавад ки аз ту шавад ин ғарази баён

Бо сад забони фасоҳати ҳорӯн наме хирад

Гӯшӣ ки аз кулем хиради лукнати забон

Онҷои зи гӯш то бгрибони садафи параст

Гавҳар ба баҳри абр чаҳ резад ба ройгон

Гуфтам марои мшўр ки ин оби назми ман

Бар ҷӯйбори хотир ӯ тира шуд равон

Барги гулӣ ба ҷоизаам ҳеҷ каси надод

Бо он ки чори фасли сурӯдам ба гулистон

Бигзор ин тиҷорати носӯдманд ро

Ҷинсии мхр ки моя кунӣ дар сари забон

Вар зонка собитӣ ки кунӣ ҷуръатии чунин

ё он ки восиқӣ ки барии баҳрае чунон

Аҳди қадими ахтари бахтами қасида Эй

Оварда вақти авҷи Уторид бар осмон

Ин шеваи расм буд ки ҳаргоҳ башнавад

Тасҳеҳ ҳоҷатӣ кунадам дар изои он

Акнӯн гадои ҷоизаи рухсати туам

Бархе азон қасида навиштам бабр бихон