Даврон май ҳасрати ҳама дар соғар мо кард

Бар ҳарчӣ ниҳодем дил аз дида ҷудо кард

Нагушӯд қазои шаст ки оҳӣ накашидем

Бар дӯст терм хӯрд хадангӣ ки хато кард

Бозуии ҳнрдорм ва иқбол надорам

намекӯшам ва корӣ натавонам ба сазо кард

Фарёд барорем аз он ёри мшъбд

Кӯ аз азали ин шӯъбадаи чарх раво кард

Худ талъат худ дид агар парда барандохт

Худ фитнаи худ гашт агар фитна ба по кард

Бо он ки лабаш дод мунодии муҳаббат

Не бар сар меҳр омаду неи аҳд вафо кард

Новак фиканӣ бар сар ҳар роҳ нишонед

Дар ишқи камандам ба гулӯи баст ва раҳо кард

Душман ба Ирами афканду дӯст бар оташ

Бо ин ҳама ҳад нест ки гӯйем ҷафо кард

Чандини сухани ишқ ки гуфтанд ва шуниданд

Каси ҳақ муҳаббат натавонист адо кард

Баранд ба ҷои пару болаши сари минқор

Мурғӣ ки баланд аз сари ин шох наво кард

Хурсанд ба таслиму ризои гашт « назирӣ »

Мискин натавонист хусумат ба қазо кард