Охир ба ман он муғи бачаи ҳам кеши баромад

Ваон кофари бегона ба ман хеши баромад

Неши сияҳам гарчи намӯд он сафи мижгон

Нӯшин нигаҳӣ аз ақаби неши баромад

Чашмаши зи камони хонаи абрӯ ба ман андохт

Ҳар тир ки чолоктар аз кеши баромад

Иқболи ду гетӣ ба кулоҳи нмдӣ буд

Дияем шаҳ аз хонаи дарвеши баромад

Комӣ ки ба шамшеру синон дайр барояд

Аз дидаи хунину дили риши баромад

Бар халқ нигарадед гарон ҳар ки дарин базм

Пас аз ҳама рафту зи ҳамаи пеши баромад

Дидеми зи сар то қадамаши ҳасану шамоил

Лек аз ҳамаи хубяши вафо беш баромад

Додем ба ҷони мансаби ҳам розии ҷонон

Дил низ дурӯӣу ғарази андеши баромад

Сомон нашуд аз саъии хиради кор « назирӣ »

Девона шуд ва аз худ ва аз хеши баромад