Шаби фиғонро ба дар хилват ӯ борӣ буд

Нола барчед агар дар дилаши озорӣ буд

Шӯришу арбадае дар шаби он зулф набӯд

Бахти ман буд агар фитнаи бедорӣ буд

Хештанро ба дами саҳар бар ӯ май бастам

Ҳар сари мӯии маро бо руху қади корӣ буд

На ғами муддаӣон буд на ошӯби надим

Гул бехор магӯ гулшан бехорӣ буд

Мисри вайрони диламро з бас омад шуд ӯ

Юсуфӣ бар сар ҳар кӯчау бозорӣ буд

Бар дили хастаи ман буд нигоҳаш ҳарчанд

Ҳар тарафи ҷон ба кафи устодаи харидорӣ буд

Ҳасану ҳайрат ба ҳам ифшоӣ ғараз ме карданд

На ғами пурсишу неи заҳмати гуфторӣ буд

Дар висолаш агар аз ман нафасии боқӣ буд

Он нафас бар дили ман ҳалқаи зуннорӣ буд

Ин ҳамаи лоф ки дар қурб « назирӣ » ме зад

Дидамаш бар сари он кӯии аҷаби хорӣ буд