Дар парда раҳ надоданд вақти сухани сабо ро

Ман нек мешиносам пайғоми ошно ро

Айши диёри ғурбат чун барқ дар гузор аст

Натавон ба қайд кардани завқи гурезпо ро

Ваҷду самоъи сӯфӣ , холӣ аз он мақом аст

Чизе ба ёр монад , он оҳӯи хато ро

Аз хурдае ки дорад гул дар қабо нагунҷад

Ҷое ки ҳаст завқӣ мегардад ошкоро

Бо фақр ва тангдастӣ шавамаст аҷабу мастӣ

Дар кишвари ғаюрон нихват кашад гадо ро

Бар қадар қобилият доданд ҳарчӣ доданд

Ҳақи рост бар ту ҳуҷҷат тӯҳмат манеҳ қазо ро

Аз марғзори уқбо ё сабзаи зори дунё

То донам аз куҷое , ҳарфӣ бигӯ худо ро

Инсофу меҳрбонӣ , аҳд аз ҷаҳон барандохт

Шуд ростӣ хуш омад , шуд дӯстии мудоро

Бо шоҳи ишқи бозони охир касе бигӯед

Беобу донаи киштии мурғони хуши наво ро

Аз коҳиши муҳибон бар қадар худ физойанд

Бо ин хасиси мардум , ёрии мгири ёро

Хуши фитратӣ « назирӣ » ҳали дақиқ худ кун

Ҳосили зи кори мардум бонгӣаст Асия ро