Ту кӯдакӣ ба бузургони забони дарозии бас

Ба сайди ширдилони қасди шоҳбозии бас

Барои қиблаи исломи каъба сохта анд

Ниёзи хоки сари кӯии хонасозӣ бас

зи шаҳри гирд ба як тохтан баровардӣ

зи Рахши ҷаври фурӯди ои токтозии бас

Ту хуби рӯ ба ҳар олоишии қабули дилӣ

Мсози ҷомаи намозӣ , рухи намозии бас

Ба рӯй муъҷизаи холи муҷоҳидӣ ки ту рост

Барои куштани аҳли фаранги ғозии бас

Чунон баради дили Маҳмӯди чашми ҳиндӯят

Ки бо Аёз бигӯед дигар Аёзии бас

Қад чу чанг нагӯям ки дар канорами гир

Ба нағмае ки зи даврами ҳамеи навозии бас

Ниёз , шеваи мо оҷизон муҳтоҷ аст

Туро ки ҳасан ва ҷамоласт бе ниёзии бас

Ниқоби талъати хуршед чанд хоҳӣ буд

Шбо ! ту зулфнигорам Неи дарозии бас

Чу субҳ бар мау анҷуми хилоф май гарм

Ҳамин ки хасм шавад пасти сарфарозии бас

зи каҷи қимор « назирӣ » ба ростӣ набарӣ

Ба кам занони дғобози покбозии бас