Ба ихтиёри ту дар бохатми иродати хеш

Кунун ба лутфи ту мустағнӣами ман дарвеш

наме тавон дили як зарра беҷароҳат ёфт

зи абрӯии ту ки тирӣ хато накард аз кеш

зи сад ҳазор яке бо ту раҳ ба сар набарем

Ту лоуболӣу худрой ва мо салоҳи андеш

Ба ғамзаи гӯ ба таъаммули қиёмати ангезад

Ҳануз мечакадаш хӯни халқӣ аз сари неш

Киришмаи ?ут ки биҷузи доғ бар ҷигар наниҳад

Ғаниматаст ки гоҳе бхордми дили риш

зи тан чигуна ба роҳат бурун равад ҷонам

Хаёли гардиш чашмат намеравад аз пеш

зи чошнӣ ва ҳаловат намекунам сайрам

Ғамат ки ҳаст кам ӯ фузунтар аз ҳар беш

Ҳамин ки рой ту дидам , пай ту гардидам

зи шавқи ишқи ту ғофил шудам зи мазҳабу кеш

Дигар намонад сари хонимон « назирӣ » ро

Ки ошнои ту бегона мешавад аз хеш