Ёрб он сарв ки парвардае аз ашки маниш

Офати сарсари бегонаи бабр аз чаманаш

Хотами лаъли сулаймонӣ ӯ боз оварад

Пеш аз он дам ки баради обу сафои аҳриманаш

Ишқи шӯридагӣам май талабад май тарсам

Ки парешон кунад ин хоби парешони зи маниш

Шаҳр барҳам хӯрд ар бод ба зулфаш гузарад

Ки камӣнгоҳи сад ошӯб буд ҳар шиканаш

Расани зулф чу дар чоҳи зқни овезад

Аблаҳ онаст ки дар чаҳ наравад аз расанаш

Порсое ки ба савдоаши дил аз даст диҳад

Гар Фрштст ки бошад хатар аз хештанаш

Даҳр аз афсонау афсуни лабаши пар шуда аст

Гарчи донам набарди раҳ ба даҳонаш суханаш

Чун саҳари пардаи ағёри бадарам то чанд

Ҳамчуи гули шаб ба ҳаво пора кунад перҳанаш

Ишқ беоташ ва бе дӯди ҳама сӯхтан аст

Ошиқ он нест ки худ доғ наад бар баданаш

Тандурустӣаму зи ранҷурии худ дар тобем

Ҳаркиро рӯ диҳад ин ориза бистар фиканаш

Ба умедӣ ки ғазалҳои « назирӣ » хуоне

Болад аз шавқи ту чун ғунчаи забон дар даҳанаш