Соқӣ башу дўрнгии умеду бим ро

Бинмо ба мо ҳақиқати ранги қадим ро

Ҳарфи фиреби одаму Иблис то ба чанд

Чанде бигӯ таронаи нақлу надим ро

Аз соғари дурусти худами бахши ҷуръа Эй

Бар тоқ на ҳикояти ҷоми ду ним ро

Буи набед хилвати шаб ҳо шунида ам

Пинҳон макун ки нек шиносам шамем ро

Он ҷо ки лаби зи ршҳаҳ мепок карда анд

Гули машк буи карда радои насим ро

Гӯи муфлисони каъбаи бгринди коби чашм

Бар арши барда аз дар масҷиди ятем ро

Зебост гарчи халъати Маҳмӯд бар Аёз

Шӯри он замон кунад ки бипушади гилӣм ро

Мутриб ба як ду нағма ғънӣ кун дили фақир

Соқӣ ! ба як ду ҷуръа сахӣ кун лӣим ро

Ҷинсӣ ки дар хазонаи лутф ту нест , нест

Ҷузи эҳтиёҷи тӯҳфаи надими Карим ро

Рӯзӣ ки ҷурми нома « назирӣ » баровард

Аз оби афви шӯии китоби сқим ро