Рамед тоири ҷонами зи ошиёнаи хеш

Ки дар ҳавои ту хуш ёфт обу донаи хеш

Дил аз қафои назари кӯ ба кӯй ме гардад

Назари зи шавқи ту гум карда роҳи хонаи хеш

з боғ рафт гул ва булбулон хамӯш шуданд

Ман асири ҳамон ошиқи фасонаи хеш

Касе ки воқиф завқӣ шавад наме байнам

Бғири хеш ки май рақсам аз таронаи хеш

Ба шаб ки дардии дардӣ ба ком дил резанд

Кунам ба рӯзи тараб аз май шабонаи хеш

Муруввату карам аз дайгарӣ наме байнам

Нишастаам ба гадоӣ бар остонаи хеш

зи бас ки даври замонро зи хусравон нанг аст

Замона нозад агар гӯямаш замонаи хеш

Ба ганҷи хонаи Маҳмӯд мадҳ нафурӯшам

Ба шоҳномаи хуррами байти ошиқонаи хеш

Туро ки нақди ҷаҳон бояд аз талаби манишин

Маро хушаст дил аз доғи ҷовдонаи хеш

Агар зи брҳмнони саркашӣ , ниёзоранд

Туро ки ҳаст бути хеш дар хазонаи хеш

Дилӣ ба шарт « назирӣ » ниҳода бар сари роҳ

Ба ҳар ки тир занад медиҳад нишонаи хеш