Ту ин кушоду гиреҳҳо ба доми фикри мбоФ

Умед нест ки анқо барояд аз пас қоф

Дарин диёр ки моием одамият нест

Ту ҳар куҷоаш ба бинӣ бигӯ чаҳ шуд инсоф

Марои зи суннату ҳурмати се интихоб афтод

Эмоми содаи руху ишқи поку бодаи соф

зи илму зуҳду вараъ буи шед ме ояд

Куҷост бода ки аз худ башуем ин авсоф

Ҷамолу ҷоҳ ба ҳасани вафо сафо дорад

Туро ки ҳасан вафо нест аз ҷамоли млоФ

Шуҷоатӣ ки броиӣ ба дигарон саҳласт

Агар ба хеши броиии Таҳамтанӣ ба масоф

Кӣ ин ҷамоати ҷоҳил худошинос шаванд

Ки дар умӯри хилофат ҳаме кунанд хилоф

Туро чунон ки туе васф метавонам кард

Хатиби шаҳр агар теғ май наад ба ғилоф

На орифаст ки гуфт аз ҳасад « назирӣ » ро

Чигуна сяти ту иқлӣмро гирифт атроф

зи лутфи шаҳ шуда дияем пӯши дарзии шаҳр

Чаҳ ҳайратаст агар ҷавҳарӣ шавад сарроф