Дар шаҳру кӯи ҳангомаҳо баҳр тамошо карда Эй

То халқро ғофил кунӣ сад фитна барпо карда Эй

Васвосёни ақлро дар қайди шаръи афканда Эй

Сўдоиёни ишқро саргарм савдо карда Эй

Рӯзи қиёмати ҳам аҷабгар коми муштоқони диҳӣ

Ту каз фиреби ваъдае дилҳо шикеб карда Эй

Зулфии пар аз хосу хадами рӯеи гирифтораши ҳашам

Арзи таҷаммули дидае оҳанг ғавғо карда Эй

Дар хилвату азлати зи ту ғоиб намегардад касе

Сад обиди мастурро дар шаҳр расво карда Эй

Неи ёру муҳаррамро гузари неи сабру роҳатро мақар

Охири дарин вайронаи дил танҳо чисон ҷо карда Эй

Тарсам ки дар рӯз ҷазо гиранд халқии доманат

Бо дигарон борӣ макун ҷӯрӣ ки бо мо карда Эй

Ин ишқи коғоз аз ту шуд охир саранҷомӣ бидиҳ

Таҳрик шавқӣ додае корӣ тақозо карда Эй

Ҳар ишва мехоҳӣ бидиҳ пеш « назирӣ » нася нест

Имрӯзи нақдӣ дар назаргар ваъда фардо карда Эй