Вақт он омад ки харгаҳ бо гули сӯрии занӣ

Лаъибат чинӣ гузинӣ ҷоми фағфурии занӣ

Чеҳра аз лаълии қабоён бадахшонӣ кунӣ

Бода бо фирӯзаи хатони ншобўрии занӣ

Дастҳо дар гардан чун ратл миное кунӣ

Бӯсаҳо бар соъдчўни шамъи кофурии занӣ

Созу барги бӯсу оғӯш ва канорат дода анд

Беш азин чун не наме бояд дам аз даврии занӣ

Умри ширини мавҷ бар обаст шояд чун ҳубоб

Қуръа бар номи шароби талхи ангурии занӣ

Булбулу гули парда аз соз ва наво бардоштанд

Зишт бошадгар ту хоҳии лофи мастурии занӣ

Бекулоҳ ва кафш мерақсанд мисатон дар чаман

Ту наме хоҳӣ ки гул бар сари зи мағрурии занӣ

Блбло ! наргиси ду бинӣ мекунад вақтаст вақт

Бар сари курсии броиии бонги мансӯрии занӣ

Сабзау гул бар сар кӯчанд шоядгар ту низ

Бо ҳарифони хаймае беруни зи маъмурии занӣ

Бода охир шуд сабӯҳиро « назирӣ » сози даҳ

Варна фардо ҳарф натавонӣ зи махмурии занӣ