Маъшуқаи ман қиблаи намои қиблаи назари гашт

То гашти назар бо рух чун оинаи баргашт

Ғарқи карами ҳилаи гаронам ки дар он кӯй

Сифтами шабаҳи дида ва ҳам силки гуҳари гашт

Зад хандаи ширини намакӣ бар дили ришам

Ашкам ба ҳаловат шуду оҳам ба асари гашт

Авроқи гули андари бағал ғунча нагунҷед

То атри дамами ҳам нафаси боди саҳари гашт

Пайдост дил омезем аз гӯнаи гуфтор

Чун ранги самари гашти балии таъми самари гашт

Шояд шавам ангушти намои ҳамчуи маи нав

Наилм ки дар оташи зи Рахш буд қамари гашт

Зон калаками азу атр фишонаст ки дастам

Бо сунбули хушбӯаш бар он тарафи камари гашт

То бӯсаи гуҳи хира мазоқон накунад даст

Дандон задам он соид чун шохи шукри гашт

Дар ҳар хами он зулфи камӣнгоҳ балое аст

Бо ин ҳама зон рӯй нахоҳам ба хатари гашт

Ақлӣ ки калид дар ганҷинаам ӯ буд

То ишқ даромад ба миёни ҳалқа дар гашт

Бо ин дили пари арбадаи шармандаи ишқам

Ҳар ҷо ки ғамӣ теғ баровард сипари гашт

Ҳар нусхаи шеърӣ ки баровард « назирӣ »

Аз ғайрати он нофаи чини хӯни ҷигари гашт