Вақте ки шакл доира кун факон набӯд

Ҷузи нуқтаи ҳақиқати ҳақ дар миён набӯд

Нури влои зи батни ҳақиқат тулӯъ кард

Чандон ки гашти гирди худ онро карон набӯд

Паргори гашту анҷуму афлоки офарид

Касрат падед омад ва худ ғайр он набӯд

То он влои чароғ ҳидоят наме фурухт

Аз одаму хилофати одам нишон набӯд

Нури алӣ ба кисвати Аҳмад зуҳӯр кард

Варна ба ҳам мхолтти ҷисм ва ҷон набӯд

Нотиқ нагашт то ба алии қалби Мустафо

Миъроҷу ваҳии манзилу нутқ ва баён набӯд

Қавли алӣ ки дар шаб миъроҷ ме шунид

Ғайриӣ биҷузи ҳақиқаташон дар миён набӯд

Рӯзӣ ки дошт рутбаи рӯҳи аллоҳии алӣ

Ахбори исоу асари ин ва он набӯд

Мабъус бар вилоят ӯ буд ҳар набӣ

Сари алӣ ба ҳеҷ паямбар ниҳон набӯд

Шуд Аҳмад аз вуҷӯди алии хотами алрсл

То ӯ аён нагашт ҳақиқат аён набӯд

Аз анбиёи дувоздаҳ ақтоби ҳақи падед

То буд бе ҳимояти қутб замон набӯд

Дар арсаи аласт ки кӯс бало заданд

Афлоки қуръа бар ҳасан Муҷтабо заданд

Диданд чун вуҷӯди ҳасани мавриди бало

Бар ҷони бўолҳсни рақам ибтило заданд

То ибтилои куни ҳасанро қабул кард

Баси ҳалқа бар дар алӣ Муртазо заданд

Дар инқилоби куну макони қолаби ҳасан

Монанди қутб бар васат Асия заданд

Масдӯд сохтанд дар ваҳии анбиё

Эҳдоси коинот дар авлиё заданд

Бар дӯши нотавони ҳасани бори ҳодисот

Аз ғояти мушобеҳат Мустафо заданд

Бар ёди ҳасани қомат ӯ аз ъноу ранҷ

Баси рқъаҳ бар мураққаъи тарк ва фано заданд

Чун рост шуд ба қади ҳасани ҷомаи бало

Гулбонги таҳнияти зи смк то само заданд

Аввал ба иқтидори сарири хилофаташ

Бар гӯши арши тантана устуво заданд

Вохр ба эҳтироми мақоми шаҳодаташ

Дар садри хулди наъра « қади аҷтбо » заданд

Хстнди дил ба заҳри ҳалоҳили мукаррараш

Алмоси суда бар ҷигараш борҳо заданд

Зон пас ҳусайни ҳуҷҷати ҳақ дар миёни ниҳод

Мункири зи ҷаҳли тири ҳасад дар камони ниҳод

Ҳақи зи авлиёи мақоми забеҳ илоҳяш дод

Дар қабзаи машйати хешаши Аннани ниҳод

Ҳалқӣ ки бӯсаи гоҳи набӣ буд зулми аҳд

Шамшер заҳр дода уммат бар он ниҳод

Забҳи азими ишора ба қатли ҳусайн буд

Миннат ки бар халили худои ҷаҳони ниҳод

Таъбир кард азон ба балои мубини халил

Кондўаҳи Карбалои ҳусайнаш ба ҷони ниҳод

Гарчи ба сидқи ваъдаи броҳимро ситуд

Лекини ҳусайни шарти вафо дар миёни ниҳод

Додаш мақоми сабру ризо то шаҳид шуд

Бо нафаси мутмаинаи қадами дрҷнони ниҳод

намеронад дар балоу мҳни нафаси ҷоҳдш

То рӯҳи пой бар зибри осмони ниҳод

Шуд ҳосилаши ъзўбти рӯҳ аз азоби тан

Ҷонаши азизи гашт чу тан дар ҳўони ниҳод

Ҳақи Машҳади ҳусайни маҳали шуҳуди сохт

Фирдавс дар макорау ранҷи ҷаҳони ниҳод

Ибни зиёди ск ба салоҳ язид шавам

Шамшери ҷавру кин ба сафи хонадони ниҳод

Дунё ки унфи аҳли ситами тор ва мор кард

Саҷҷоди ҳақи алии ҳусайн ошкор кард

Дар фикри ташнагони биёбони Карбало

Мижгон чу зулфиқори алӣ обдор кард

Гӯйӣ ки хӯни дидаи он қутби авлиё

Бо хӯни яҳёи закариё қарор кард

Он марзу буми арзи муқаддас ба хӯни сиришт

Ин кӯҳу дашти Маккау Ясриб бакор кард

Он эътикофи масҷид ақсо намӯд хуш

Ин инзивои кунҷи ҳарам ихтиёр кард

Онро назор гашти тан аз хирқаи хашин

Инро ҳароси хашяти ҳақ тан назор кард

Пӯшеди далқи тақво ва наълин иҷтиҳод

Дар тоъати худои камар устувор кард

Чандон гирист пӯсти зи рухсора аш бирехт

Шўроби дидааш бен дандон Фкор кард

Аз уқдаҳои зулмат ва аз ақабаҳои тор

Саҷҷоди ҳақ ба гиряи хунин гузор кард

Шуд бар имоматаши ҳаҷари каъбаи мӯътариф

Бо ъам худ чу пеши ҳарами гир ва дор кард

Абдулмалик бирав ба ҳақорат нигоҳ кард

Саҳни ҳарами пар аз гуҳар шоҳвор кард

Қутби замони Муҳамади боқир эмом шуд

Силки имомат аз гуҳараш бонизом шуд

Боби ассаломи илм ба рӯйиши кушодаи гашт

Ҳабли алўриди халқи пай эътисом шуд

Соҳибдилӣ наёфт чу ӯ сари коинот

Аз равшании қалби Шуайбӣ мақом шуд

Шуд арши нафаси нотиқау ақли мстФод

Маълум ӯ маъонии куллӣ тамом шуд

Файз аз самои рӯҳ ба арзи ҷасади расонад

Барзахи миёни олами нур ва злом шуд

Каси зи авлиё ба кашфу каромот ӯ набӯд

Дар мӯъҷизоти оят « яҳёи алъзом » шуд

Бар арзи олами малакӯташ гузар фитод

Ҳаркас ба ботин аз пай ӯ як ду гом шуд

намегуфт дар мавоъизаи хеши борҳо

Моием он ки куни зи мо бо қавом шуд

Мо роҳи мустақӣм ба ҳақему Каҳфи мо

Арз муқаддасаст ки байт улҳаром шуд

Ҳаркаси з мо бурид фурӯи баради дӯзахаш

Вонкў ба мо расед биҳишташ мақом шуд

То буд бар тариқи ҳдо буд муқтадо

Минҳоҷи халқу қиблаи хос ва авом шуд

Бунёди шаръи ҷаъфари содиқ банно намӯд

Расми ибодати алӣу оли вонамӯд

Дар дайни Абӯҳанифа ба ӯ баради илтиҷо

Дар шаръи шофиии сухан ӯ адо намӯд

Ҳанбал нишаст пой азу дид дар вузӯ

Молик набаст даст ва ба ӯ иқтидо намӯд

Бар табъ буд маънии тнзиаҳи ғолибаш

Бар қалби Нӯҳи даъвати халқ худо намӯд

Дил будаш аз нзоҳти ҳақи фарду мунқатиъ

Эъроз аз мухолифат мосўо намӯд

Он наҳй шабаҳу ширки зи маъбуд пок кард

Ин нафии ширкат аз алӣ Муртазо намӯд

Он аз паии наҷот ба киштӣ хеш хонд

Ин раҳи сӯии сафинаи ол ъабо намӯд

Ҳаркаси хилофи мазҳаб ӯ мазҳабии ниҳод

Пӯшеди иҷтиҳоди савоб ва хато намӯд

Гардид хираи босираи бум аз офтоб

Дар пеши чашми шаби пурҳи зулмат зё намӯд

Аҳкоми рои содиқу шаръи Маҳмадӣ

Чун нури офтобу хат устуво намӯд

Қутби ҷаҳону ҳуҷҷати ҳақ дар замона буд

Баси мӯъҷизот бар равиш анбиё намӯд

Чун содиқи он эмоми мубинро қазо расед

Аҳди эмоми Мӯсои козим фаро расед

Аз бас эй ҳиммат ӯ тези сайр буд

То зрўаҳи фақоҳату зуҳд ва сахо расед

Силки ибоди ҳақи бадви Мӯсо низом ёфт

Аввал Асо гирифт ва ба охир радо расед

Онро мисли ба қурра Айнӣ зад осия

Венаро хитоби қурраи айн аз худо расед

« ании анооллаҳ » аз шаҷар омад ба гӯши он

Инро зи арш « абдии Мӯсо » Нидо расед

Ин нақши парда аз паии эъҷоз шер кард

Онро агарчӣ муъҷиза аждаҳо расед

Зон шуд ато хитоб кулем аллоҳӣ ба он

Кин Мӯсои фасеҳи забон аз қафо расед

Фиръавн бар кулем паямбар ҷафо накард

Бар Мӯсо аз рашиди ҷафо бар ҷафо расед

Он гуфт агар паямбар мсҷўн кулем ро

Мӯсои зи сҷни ин ба ҳазор ибтило расед

Аз шӯру гиря эй ки ба зиндон Басра дошт

Ҷӯши дилаш ба хўобгаҳ Мустафо расед

Ҳргаҳи паии қироати қуръон забон гушӯд

Аз марқади расӯл ба ӯ марҳабо расед

Имон чу дар диёри ғариб аз ватан фитод

Дар Машҳади алии ризо бўолҳсн фитод

Ҳуби алӣ ки сокини хоки Мадина буд

Омад ба ғурбат ва ба бало ва мҳн фитод

Ин ҳуби нозанин чу азон бум ва бар гузашт

Дар ҳарби мункирон чу Увайс қарн фитод

Шоҳи ризо ки Юсуфу Юнуси мизоҷ буд

Бар ёди ҳақи буруни зи диёр ва дмн фитод

Аз марқад набӣ бирав дӯши муборакаш

Чун аз тани азизи ҷидор перҳан фитод

Гуми гашти буии перҳан аз марзу буми Миср

Омад ба Тӯс ва дар ҳарам бўолҳсн фитод

Равшани зи гирди қабри ризои сохт дида ро

Ёқӯби вори ҳарки ба байт алҳзн фитод

Юнус ба батни ҳўти мақар дар ҳаёт кард

Инро ба мӯати чашмаи моҳӣ ватан фитод

Он қутб аз балои хилоиқ ватан гузошт

Ин қутби баҳри халқ ба ранҷ ва мҳн фитод

Ангури заҳри кин ба даҳонаш адуи ниҳод

Ақд дараш зи дарҷи ақиқ Яман фитод

Ҳозир шуд аз Мадинаи тақии вақти мурданаш

Дар дасту пои он шаҳи эъҷоз фан фитод

Султони дайни ризо чу тақиро луоб дод

Бар кунаши итилоъ ба як фатҳ боб дод

Дар бар Муҳамади ибни алӣ тақӣ гушӯд

Соили з ҳарчӣ кард суолаш ҷавоб дод

Илмӣ ки дода буд Муҳамад ба Муртазо

Эзад ба ин Муҳамади нойиб мноб дод

Қутби раҷои илми набии гашту халқ ро

Аз фазли хеши тӯшаи явм алҳсоб дод

Бар қалби солеҳаши дили кошифи фитода буд

Роҳаш ба инкишофи ҷудо ва ҳиҷоб дод

Дар хилват Мадина шуду сайр Тӯс кард

Аз боби худ бурун нашуду ғусл боб дод

Солеҳи сутури нафас ба малик касон чароанд

Венаи нафасро зи рӯҳи ғизо ва шароб дод

Он кард доғи асваду аҳмари ҷамоли қавм

Ин доғи ҷаҳли асваду аҳмар ба об дод

Ганҷури ғайб буд дили халқи парвариш

Макнун кун факон ба дам мустаҷоб дод

Дар илму зуҳду ҷӯади зи инс ва малик гузошт

Ҳақ зон ҷиҳати тақии ҷаводаш хитоб дод

Дарҳои баста бар рух офоқ ме гушӯд

Чархиши Аннани умр ба даст шитоб дод

Қутби даҳуми алии нақии роҳи дайни кушод

Бар рӯй толибон дар илми алиқини кушод

Идрӣси вор дар паии татҳири нафаси хеш

Аз лои табъи чашмаи моءи муайяни кушод

Тақдис аз нақоису ахлот кун ёфт

Қодир ба халъ тан шуду ҳсни ҳсини кушод

Сайёр шуд ба шаҳи раҳи бедории маърифат

Ҳар сӯ ба рӯй дил дар хулди барин кушод

Тасбеҳ гуфт ҳамсари рӯҳониюни арш

Оғӯши шавқ бар бағали ҳури айни кушод

Бар рӯй хашмгини қазои холу хати ниҳод

Аз ҷаъди фитнаи бори қадари ақду чини кушод

Пеши бало ҳадаф шуд ва аз роҳ рӯ намӯд

Тири хусуматӣ ки фалак аз камӣни кушод

Шаҳбози ҳимматаши паии фарёди толибон

Аз шохи сидраи бол ба сӯии замини кушод

Қалбу лисонаши хозини асрори ғайб буд

Иқбол ӯ тилисми шикаст ва дафин кушод

Ҳргаҳи зи зери чашм ба боло нигоҳ кард

Аз сақфи хона то фалаки ҳафтумин кушод

Қавлаши биҷузи овомиру аҳком дайн набӯд

Ҳаргоҳи лаби кушоди каломи мубини кушод

Нури Сироҷи дайни ҳасан асгарӣ намӯд

Дилҳои золро ба худо раҳбарӣ намӯд

Дар ҷилваи ҳувияти зотии ғариқи гашт

Дилро зи муҳиботи сифотӣ барӣ намӯд

Салби сифоти куну маконеи з зот кард

Ин қутб бо халили худо ҳамсарӣ намӯд

Дар ҳазрати ҷамоли ҳақ аз хеш шуд фано

Дар ҳайрат аз мҳимнаҳи ҳам бартарӣ намӯд

Бо ҷавҳари ҳувияти ҳақи гашти муттаҳид

Дар шуъбаҳои рӯҳ асргстрӣ намӯд

Чун ҳуб зот рафт дар аҷзои коинот

зи осори файзи хеши ҷаҳон парварӣ намӯд

Таҳқиқ ӯ ба шабаҳ ва мисли млтбс нашуд

Бо нузҳаташи халили худо озрӣ намӯд

Ин моҳу муштарӣ ба фурӯғ худоӣ дид

Онро худо ба шакли ма ва муштарӣ намӯд

Ин аз сафои каъбаи дили ҳақ шинос шуд

Вон аз ғурури хонаи гул бутгарӣ намӯд

Сад бути тарошу бутгари дайри вқоъ ро

Роҳи худо ба як назар срсрӣ намӯд

Карданд хатми ақди имомат ба насл ӯ

Кӯ дар имомати оят пайғамбар намӯд

Рух дар ниқоб чун ҳасан асгарӣ кашид

Қтбитш ба қоими ол набӣ расед

Барзахи миёни касрат ва ваҳдат намӯда шуд

Гардид дар баробари шиси набии падед

Сар интиҳои доира бар ибтидои ниҳод

Хури зи устуво фурӯ шуд ва аз устуво дамид

Аз нуқтаи аҳади ду Муҳамад зуҳӯр кард

Мроти фавқи доираи мотҳт хеш дид

Явми алқёмаҳи гашт чу қоим зуҳӯр кард

« алиўми кули шиӣии илои мбдоءи иъид »

ё соҳиб алзмон ба дро аз хафо ки халқ

То ҳади нофи ҷомаи сӯрат фурӯ дарид

Бар роҳи ҳақ ки менагарм як ҳусайн нест

Офоқ Карбало шуду мардуми ҳам язид

Ботили шабиҳ ҳақ шуду инсофи дрФтод

Азлоли бех адл заду зулм сар кашид

Бидъати баннои ниҳоду амли боғу хонаи сохт

Ғифлати камари кушоду хато фарш густаред

Бинмоӣ дасти қудрату мифтоҳ боб кун

КоФоқи мондаи бастаи дарави қуфл бе калид

Шоҳои ту шоҳидӣ ки « назирӣ » ба меҳри ҳақ

БФрўхти садри салтанату масканати харид