Пои сарвӣу гӯша ӣ чаманӣ

Хуш буд хоссаи сарви симтнӣ

Гул бдомон баранду глрхи ман

Гулбуниро миёни перҳанӣ

Анҷуман дар чаман кунанд ва марост

Чаманӣ дар миёни анҷуманӣ

Роз худ гуфтамаш ки медонам

Бар наёяд аз он даҳани суханӣ

Нарасад дасти каси бдомни дӯст

Чоки нокардаи ҷайби перҳанӣ

Ин табибони алоҷ кас накунанд

То дар ӯ ҳаст умеди зистанӣ

Гуфта будам ки нашканам тавба

Оўх аз дасти зулфи пуршиканӣ

Бози имшаби харобу бихўди вмст

Мибрндми буруни зонҷмнӣ

Чун гунаҳ бо умед раҳмат ӯст

Хуштараст аз савоби ҳамчуи манӣ

По ниҳандат басари нишоти охир

Хоки ин роҳ ва хороин чаманӣ