Зиҳии офтобӣ ки аз даври даст

Ба нур ту байнем дар ҳар чаҳ ҳаст

Чароғ арча бошад ҳам аз ҷинси нур

Ҷуз ӯро ба ӯ дид натавон зи давр

На он шуд каллаи дории подшоҳ

Ки дорад ба ганҷина дар сад кулоҳ

Каллаи дорӣ он шуд ки бар ҳар сиррӣ

Наад ҳар замон аз кулоҳи афсарӣ

Димоғӣ ки он дар сари оради ғурур

зи сарҳо ту кардӣ ба шамшери давр

Чу олӣ буд рояту рои шоҳ

Ҳамаш базми фаррух буд ҳам сипоҳ

Тўӣии роят аз нусрати ороста

Тараддуди зи рои ту бархеста

Каён гар гузаштанд азин базмгоҳ

Ба сарсабзии онки ту дории кулоҳ

Ту имрӯз бар халқи фармондиҳӣ

Ба нафаси худ аз офариниш баӣ

Каллаи дори олами тўӣӣ дар ҷаҳон

Ки аз туаст бар сари кулоҳи маон

зи коўсу Кайхусраву киқбод

Тўӣии бишдодоӣ ба аз пишдод

Чу дар дод бешӣ ва пешят ҳаст

Сазадгар шӯй бар каёни пеши даст

Броиии барин ҳафт пирӯзаи кох

Кунӣ парда танг ҳастӣ фарох

зи коси Низомии яке тос май

Хурии ҳам ба ойини коўс кӣ

Сетоне бидон тоси тӯсии навоз

Ҳақи шоҳномаи зи Маҳмӯди боз

Ду вориси шумор аз дӯкони куҳан

Туро дар сахоу маро дар сухан

Ба вомӣ ки нодода бошад нахуст

Ҳақи ворис аз ворис ояд дуруст

Ман он гуфтаам ки ончунон кас нагуфт

Ту он кун ки он низ натавон наҳуфт

Ба гуфтани марои ақл тавфиқ дод

Ба хондани туро низ тавфиқи бод

Чу тавфиқи мо ҳар ду ҳамраҳ шавад

Суханро яке поя дар даҳ шавад

Ба ин гул ки райҳон боғ манаст

Дар айвони ту шаб чароғ манаст

Бророӣ маҷлис барафрӯз ҷом

Ки ҷлоби пухтаи сет дар хӯни хом

Ту май хури баҳонаи з дар даврдор

Марои лаб ба меҳраст маъзӯрдор

Ба он ҷоми корд дар андешаи ҳуш

Ҳамаи сола май хӯрданати боди нӯш

Дилати тоза бо дови давлати ҷавон

Ту бодии ҷаҳонро ҷаҳони паҳлавон

Қирони ту дар гардиши рӯзгор

Мефитод чун чархи гардони зи кор

Баландяти бодо чу чархи кабӯд

Ки чарх аз баландӣ наёяд фурӯд

Ду теғитар аз субҳи шамшери ту

Сипеҳр аз замини ромтар зери ту

ДрФшндаҳи теғати адуи сӯзи бод

Дирафши каён аз ту фирӯзи бод

Агар чаҳ ман аз баҳри кории бузург

Фрстодмти ёдгории бузург

Мабодои зи ту ҷузи ту каси ёдгор

Вазин ёдгори ин сухани ёддор