Умр бар он фарши азали бофта
Ончӣ шудаи боз бадал ёфта
Гӯш дар он номаи тҳити расон
Дида дар он саҷда тҳёт хон
Танги дил аз хандаи таркони шукр
Серума бар аз чашми ғизолони назар
Тарки қсби пӯши ман онҷо чу моҳ
Карда диламро чу қсби рахнаи гоҳ
Ма ки ба шаби дасти броФшондаҳ буд
Он шаб то рӯзи фурӯи монда буд
Новаки ғамзаи ш чу сабк пар шудӣ
Ҷон ба замини бӯса баробар шудӣ
Шамъи зи нури ши мижаи пар ашк дошт
Чашми чароғи обила аз рашк дошт
Ҳар ситамӣ ки ба ҷафо даргирифт
Дил ба табаррук ба вафо барграфт
Гуҳ шуда ӯ сабза ва ман ҷӯии об
Гуҳ шуда ман гозр ва ӯ офтоб
Зон рутаби он шаб ки барии доштам
Бехабарамгар хабарии доштам
Кони маи нави кови камар аз нур дошт
Моҳи нав аз шефтагон давр дошт
Шефтаи шефтаи хеш буд
Рағбатӣ аз ман сад азу беш буд
Дил ба таманно ки « чаҳ будӣ зи рӯз
Гар шаби моро нашудӣ пардаи сӯз ?
Имшаб агар ҷуфт саломат шудӣ
Ҳам нафаси рӯз қиёмат шудӣ »
Равшании он шаб чун офтоб
Ҷӯям бисёр ва набинам ба хоб
Ҷуз ба чунон шаби тарабам хуш набӯд
То шаб хуш кард шабам хуш набӯд
Зон ҳамаи шаб ёрб ёрб кунам
Бӯ ки шабии ҷилваи он шаб кунам
Рӯзи сифеди он на шаби доҷ буд
Буд шаб , аммо шаби миъроҷ буд
Моҳ ки бар лаъли фалак кон кунад
Дар ғами он шаби ҳамаи шаб ҷон кунад
Рӯз ки шаби душманиаш мазҳаб аст
Ҳам ба таманнои чунон як шаб аст
Ман шудаи фориғ ки зи роҳи саҳар
Теғи занон субҳ даромад з дар
Оташи хуршеди зи мижгони ман
Об равон кард бар айвони ман
Абр ба боғи омадаи бозии кунон
Ҷомаи хуршеди намозии кунон
Ҳавзаи ин чашма ки хуршеди баст
Чун ман ва ту чанд сабуро шикаст
Чарх ситора зада бар сими ноб
Зари тлӣ аз варақи офтоб
Субҳ гарон хусб сабк хез шуд
Дашна ба даст аз паии хӯн рез шуд
Ман зи масофаш сипар андохта
Ҷони сипари дашна ӯ сохта
Дар паии ҷонами саҳар аз ҷӯии ҷуст
Ташна кашӣ кард ва бар ӯ пули шикаст
Бонги баромади зи хароботи ман
к « эй саҳар инаст мукофоти ман »
Пиштрки зин ки касе доштам
Шамъи шаби афрӯзи басии доштам
Он шаб ва он шамъ намондам чаҳ суд ?
Нест чунон шуд ки ту гӯйӣ набӯд
Неш дар он зан ки зи ту нӯш хӯрд
Пашм дар он каш ки туро пунба кард
Хом кашӣ кун ки савоби он буд
Сӯхтани сӯхтаи осон буд
Субҳ чу дар гиряи ман бнгрист
Бар шафақ аз шафқати ман хӯн гирист
Сӯхта шуд хирмани рӯз аз ғамам
Чашмаи хуршеди Фсрд аз дамам
Бо ҳамаи заҳри ми фалак умед дод
Мори шабами муҳра хуршед дод
Чун асари нур саҳар ёфтам
Бе хабари м гарчи хабар ёфтам
Ҳар ки дарин маҳди равон роҳ ёфт
Бештар аз нури саҳар гоҳ ёфт
эй зи хиҷолати ҳамаи шабҳои ту
Рӯи сияҳ аз рӯзи тарабҳои ту
Ман ки азин шаб сифатӣ карда ам
Он сифат аз маърифатӣ карда ам
Шаби сифати парда танҳоӣ аст
Шамъ дар ӯ гавҳари бино ӣӣ аст
Авду гулобӣ ки бар ӯ баста шуд
Нолау ашки ду се дил хаста шуд
Вони ҳамаи хӯбӣ ки дар он садр буд
Нури хаёлоти шаби қадар буд
Муҳаррами ин пардаи зангии навард
Кист дар ин парда зангор хӯрд ?
Субҳ ки парвонагӣ омӯхта сет
Хуштар азон шамъи ниФрўхтаҳи сет
Кӯш каз он шамъ ба доғии рисӣ
То чу Низомӣ ба чароғии рисӣ