Ба мастии саховат буд нои писанд

Агар оқилӣ бишинав ин турфаи панд

?герати бахшиш аз ҳад ва инсоф рафт

Дариғо ки науммат ба итлоф рафт

Вагар худ ба ноҳақ кунӣ бо вуҷӯд

Дариғо ки имсоки беҳтар ки ҷӯад

Азин як ба ҳасрати надомати хурӣ

Вазони як ба ғайрати маломати барӣ

Саховат ки аз табъ хезад ҷудост

Такаллуф сахо нест акс сахост

Ба мастӣ агар ҳотами тай буд

Чу бахшиш кунад ном бар май буд

Ҳамин боз гӯйанд каз рӯй даст

Чунинҳо басӣ ояд аз марди маст

Ба мастии зи чизе ки бахшида анд

Хатоҳои мисатон писандида анд

Писандидаи ақл бахшӯдан аст

Ки бахшуда дар бахшиш афзудан аст

Мақомоти бахшоиш осоиш аст

Ки бахшиши ҳам аз файз бахшоиш аст

Ба мастӣ бибахшоӣ бар зери даст

Зибардастро худ сар панҷа ҳаст

Чу ҳушёр гаштӣ бубахш ва бидиҳ

Нигаҳи дори сар бар сар ҳам манеҳ

Чу дастат диҳад пой мардӣ накӯаст

Карам кун карами кор покиза хуаст

Вагар танги дастии зи харҷи фарох

Ҳазар кун мабар шиша дар санглох

Ба миқдори сармояу дастгоҳ

Ба ҳақи худ ва мустаҳаққ кун нигоҳ

Агар шоҳ мастаст агар ҳӯшёр

Саховат кунад аз сари ихтиёр

На мумкин ки корӣ кунад нописанд

Гар аз ганҷи дониш буд баҳраи манд

Касе кӯ гуҳардор бошад чу теғ

Чаҳ нақсонаш аз бахшиш бе дареғ

Буд рост чун кӯзаи харҷ гар

Тиҳӣ шуд яке пуршавад даҳ дигар

Куҷои дахл ҳар рӯза ояд фароз

Тавон харҷ кардан ба андозаи боз

Махӯр ношто то туоне шароб

Вагар бояд ангушт зад бар туроб

Касеро ки дидӣ ғизои куштаи роҳ

Набинӣ азу беш хайру фалоҳ

Вагар хӯрда бошӣ ту ӯро накӯаст

Вагар ӯро мехӯрд ғолиб ӯст

Чу доне ки ӯ хӯрд хоҳад туро

Ғизоӣ худаш кард хоҳад туро

Махӯр беш чун ӯ туро ме хӯрд

зи раҳи даври шӯ то бало бугзарад