Марои худ дар авқоти раду қабул

Набошад ғами тараоти ҷҳўл

Агар сар мардон надорам нигоҳ

Калла сар набинад дигар срклоаҳ

Наёрам ба нои муҳаррамон боз гуфт

Чаҳ гӯям ки бо ман ки ин роз гуфт

Ҳама ҳарчӣ дар ҳақ ман гуфта анд

На аз ман ки аз хештан гуфта анд

Агар муътаризи таъна Эй ме занад

Ба худ бар зи худ ҳам чу қз май тунд

Маро кас надонад ки ман кистам

Кадомами кҷоом кӣ ам чистам

Чаҳ бораст бар ҷони пари дарди ман

Ки хӯн шуд дили нози пурвирди ман

Збси таъна ҳамвора дил хаста ам

Дили хаста дар лутфи ҳақ баста ам

Чу аз бадви фитрат қалам ме равад

Чаҳ барадаст ман беш ва кам ме равад

Дилами мавҷ хӯн мезанад лаб хамӯш

Маломати равон ва ман огндаҳи гӯш

Ҳамон ба ки фии алҷмлаҳ аз ҳеҷ рӯй

Нагӯям сухан то нгўинди гӯй