эй бахт агар ҳомии шӯй саъйӣ кунӣ дар кори ман

Бошад ки ҳам ёрӣ кунад рӯзии дили ноёри ман

Аз ҷон чаҳ дорам як рамақи вази дил чаҳ гӯям як нафас

Оҳ аз дил бе ҷони ман вой аз дил бе кори ман

Ореи нзории хондае алсбри мифтоҳи алФрҷ

Ҳам оқибат судӣ кунад нолидани асҳори ман