Дареғи он ҳамаи умеди ман ба ёрии ту

Дареғи он ҳамаи ихлосу дўстории ту

Куҷо шуд он ҳамаи пайванду меҳрбонӣ ҳо

Куҷо шуд он ҳамаи савганду ҷони сипории ту

Ҳамон Не ки шубон дар фироқи ман то рӯз

Ба осмони брсидии хурӯшу зории ту

Ҳамон Не ки ҷаҳонӣ ба рашк мо буданд

Ҳам аз муҳаббати ман ҳам зи дӯсти дории ту

Ғариб нест ҷунун аз дили фузулии ман

Шигифт нест фиреб аз забони ҷории ту

Азиз будам чун нури дида дар ҳамаи чашм

Чу хок раҳ шудам акнӯн ба саъии хории ту

Ҷазои хизмати ман буду шарти аҳду вафо

Худои ту бдҳодми зи ҳақи гузории ту

Марои з рӯй ту бории басии хиҷолат ҳост

На аз гуноҳи худ аммо зи шарми сории ту

Раво буд ки бурун оварам дил аз сина

Ба пеш саг фиканам аз ситезаи кории ту

Вагар ҳадис кунам худ дилат ба дард ояд

Ки дар чаҳ ғусса ҷигар мехӯрд нзории ту