Ёди он вақт ки ҷонона мо тарсида

Омадӣ бар сари ман аз ҳамаи каси дуздида

Дар барам будӣ то вақти саҳари ҳам хоба

Вази рақибони ҳамаи шаб бар тани ман ларзида

Гар бигӯям ки кадомаст чунон дон ки дигар

Ҳам чу ӯ дида ӣ кас дида набошад дида

Мардуми дида ӣ ман пеши надидаи сет чу ӯ

Бовар аз дида ?герат нест бипурс аз дида

Изтиробӣ ки дар аъзои ман аз ғайбат ӯст

Боз агар дар барам ояд шавад оромидаҳ

Он муҳаббат ки маро ҳаст мубаддил нашавад

Гарчи бисёр буд давр замон гардӣда

эй басои шаб ки нзории зи шабистони висол

Ёдҳо карда ва то рӯз ба хӯни ғалтида