На қабул карда будӣ ки з аҳд барнагардӣ

Чаҳ гуноҳ кардам охир ки хилоф аҳд кардӣ

Ба куҷои рӯми зкўит ба ки илтиҷои намоям

Ки ту ҳаёти ҷонӣ ки туам давои дардӣ

Ману донишу муҳаббати туу ҳрчнон ки хоҳӣ

Чаҳ карӣ кунад ба хӯнам ки ту остини навардӣ

Натавон ба ҳилаи бурдан на муҳаббат аз дили ман

На зи зулфи шаби сиёҳӣ на з рӯй рӯзи зардӣ

На маломати аҳбо на аломати атиббо

Ки на он ҳароратаст ин ки з дил равад ба сардӣ

Ба вафоу аҳди воҷиб шудаи саъйу ҷаҳд бар ман

Магари ин қадар натавонам ки ба сар барам ба мардӣ

Ба ду чашм гуфтӣ аввал бихӯрам ғами нзорӣ

Чу бидон расед як ҷӯи ғами кор мо нахурдӣ