зи ҳади бамии барӣ эй дӯсти нои ҷавони мардӣ

Ғами ту чанд хӯрам бас ки хӯн ман хӯрдӣ

Агар қиёс кунӣ ҳеҷ золим ин накунад

Ба душманӣ ки ту бо ман ба дӯстӣ кардӣ

Ба чаҳ гӯямат гилаҳо аз туу шикоят ҳо

Ки бе гуноҳи басии хотираи бёзрдӣ

Хилофи аҳд ту медидам аз бдоити кор

Ки беҳтарини қидмати он буд ки баргардӣ

Куҷо шуд он ҳамаи дили гармӣу ҷигари сӯзӣ

зи дӯст сайр нагардад касе бад-ӣни сардӣ

Фидои ҷони ту ҷонам ба сидқи дил ки ту худ

Барои куштанам аз дайри гуҳи бпрўрдӣ

Ту ҳам чунин ба алии рағм муҷтамаъ ме бош

Чу рӯзгори нзорӣ ба ҳам баровардӣ