Охир эй дӯст ба ман ба ман боз назар кун борӣ

Чаҳ шавад гар шавад осӯдаи зи ёрии ёрӣ

Гоҳ гоҳе чаҳ шавадгар ба серуми бргзрӣ

То марои ҳам ба хаёлат шавад астзҳорӣ

Тарки тўФи чамани боғ вафо натавон кард

Ҳар киро дар раҳаш аз баҳр гул уфтад хорӣ

Ба тафарруҷи сӯии гули зор наме ое ва ман

Аз сари роҳ барангехтаам гули зорӣ

Ҳеҷ кам нест биҳамдиллоҳ аз он ҷо ки туе

Ки шавад дар сари кори ту чу ман бисёре

Ҳам чунон бори ситам май кашам ва май гӯшам

Чаҳ кунам ҳукм чунинаст чаҳ дармони оре

намешавад кори ҷаҳони зеру зибри гӯйӣ агар

Набӯд хотири меҳнати каши ман бе борӣ

Дӯстонро набӯд қоида ӣ безорӣ

Агар аз гардиш айём шавад озорӣ

Гарчи ушшоқи ҳамаи кушта ба ишқанд ва лек

Кушта ишқ набошад чу нзории оре