Мароӣ эй ёри зойеъ май гузорӣ

Тараҳҳум кун гар омад вақти ёрӣ

Ман мазлӯм дар дасти ту оҷиз

Ки донад то ту золим дар чаҳ корӣ

Хаёлати гӯи видоъ ҷовдон кун

Агар моро ба ҳиҷрон май сипорӣ

Дурустаст ин ки аз мо бршкстӣ

Валикин нест шарти дӯсти дорӣ

Чунин беғам ки бо рӯе чу хуршед

Ба як зарраи ғами ёрони надорӣ

Тамаъ дорам зи чашми саргаронат

Ки гуҳи гуҳи ғамзае бар мо гуморӣ

Ба як шафтолу аз себи занахи дон

Баровари кори ман обӣу норай

Марои гӯ май мадаи соқӣ дигар беш

Харобам кард чашмони хуморӣ

Маро аз ёди ту як дам ба сар нест

Ки ту аз бадви фитрати ёдгорӣ

Нзорӣ бе ту як дам бар наёрад

Гарми ёдоварӣ ва гар наёрӣ