Гар маро нест ба кӯии ту маҷоли гузарӣ

Ба ту дорам тамаъ аз рӯй анояти назарӣ

Аз паии васли ту бар хеш гирифтам ҳамаи ранҷ

Зон ки мумкин набӯд нафъи ҷаҳон бе зарарӣ

Гар ба дардам барисӣ дасти аноят бар сар

Бар сари кушта ӣ ҳиҷрон бикунӣ ҳам гузарӣ

Бо ту гӯям сухан ва карда назар бо ғайриӣ

Бо ту бошам ба дил ва бӯда ба тан бо дгарӣ

Охроломр ба ҷое бирасад қисса ки халқ

Боз гӯйанд ба ҳар анҷуман аз ман смрӣ

Ман дар афтодаму дасти тамаъ аз ҷони шастам

Тарсам инаст ки пеш ту наёяд хатарӣ

Ман ба алтоф ту дорам ба ҷаҳони чашми умед

Гӯш бо ҳоли дилами беҳтар азин кун қадре

Рӯ ба рӯй ту ҷаҳон менигарад чун бошад

Гар ба аҳвол нзорӣ бикунӣ вонгрӣ