Чаро ба ҷониб ёрон намекунад назарӣ

Ба дӯстон нанамое зи дӯстии асарӣ

Ба рқъаҳ эй чаҳ будгар маро азиз кунӣ

Агар ба расм иёдат намекунад гузарӣ

На муҳаррамӣ ки паёмӣ бидон тарафи орад

На қосидӣ ки аз он ҷонибам диҳад хабарӣ

Заруратаст ки бо одамии сухани гуфтан

Худоӣ рост наёвард бе паёми барӣ

Магари ҳадиси канори ту бо сабо гӯям

Ки дар миён натавонам ниҳод бо дгарӣ

Аз он ба чашм ту додам дилӣ ба лаби ҷонӣ

Казин магари назарии бахшем аз он шукрӣ

Қазо чаҳ дафъ наад ё қадар чаҳ манъ кунад

Агар анояти ту мултафит шавад қадре

Ба ним ҷон чаҳ такаллуф кунад нзории зор

Валек рад накунанд аз фақири моҳзрӣ

Ба пои мардии лутфи ту восиқами ҳоле

Вагарнаи дасти нёлўдмӣ ба мухтасарӣ