Хушаст дарди ҷудоӣу доғи маҳҷӯрӣ

Агар висол муяссар шавад пас аз даврӣ

Саводи малики вуҷӯдам хароб кард фироқ

Хароб карда ишқу умеди маъмурӣ

Бидон умед ки рӯзӣ ба гӯш дӯст расад

Ба назм оварам ин ақдҳои маншурӣ

зи дидаи дона дар назм мекунам ҳамаи шаб

Ба равшанои дил дар шубони диҷўрӣ

Муъофи дорнигор агар зарурати ҳол

Шикоятии ду се анҳо кунам ба дастурӣ

Сломкӣ нафаристӣ паёмакӣ надиҳӣ

На шарти аҳд қадимаст агар чаҳ маъзӯрӣ

Сарат ба ҳамчуи манӣ ар фурӯ наме ояд

Ғариб нест ки дар ҳасани хеши мағрурӣ

Шабии зи ҷоми висоли ту гар шудам сармаст

Қёмто ки бидидам зи рӯзи махмурӣ

Пас аз муҷоҳидаи интизор хуш бошад

Агар халос ба сиҳҳат буд зи ранҷурӣ

Нзорёи зи азоби фироқ беш манол

Ки дар муқобил нешаст нӯши занбӯрӣ