Бар мо ба гуноҳӣ ки накардем нагирӣ

Вар низ бкрдим шафоат бипазирӣ

Ин қоидаи аҳл карам нест ки аҳбоб

Аз пой даройанд ва туашон даст нагирӣ

Дар дасти рақибам ки бмирод ба хорӣ

Магузор ки кофари ббрдмон ба асирӣ

Аз ботин маҷрӯҳ гирифтам хабарат нест

Дар зоҳири охир назарӣ кун ки басирӣ

Фарҳод ба сангӣ бар агар сӯрати ширин

Карда сет чаҳ бошад ту марои нақши замирӣ

Моҳӣ , мулкӣ , ҳури биҳиштӣ , чаҳ вуҷӯдӣ

Мисли ту надидам ба чаҳ гӯям ки назирӣ

Оқил накунад айби ҷавонро ки агар шайх

Ин рӯй бибинад бикунади тавбаи зи перӣ

Бигзор ки девонау шӯридау мастам

Маи ному маи нисбат чаҳ бузургӣ чаҳ амӣрӣ

Буии гулу оташ ба машомат нарасида сет

Гӯйӣ ки чунин ҳам нафаси дӯди абирӣ

То дил насипорӣ ба касе ҳам чу нзорӣ

Ҳаргиз нашӯй зинда ба ҷонӣ ки намирӣ

Гӯ халқ бикун сарзанишу айб ту ме бош

Дар пои ман эй хор ки хуштар зи ҳарирӣ