Кас надорам ки паёмии барад аз ман ба касе

Чун кунам дастрасам нест ба фарёди рисӣ

Бар касе шефтаам бози ман хоми тамаъ

Ки чу ман сӯхтаи хирман яла кардааст басӣ

Аз маниш ёд намеояд ва худ ме донад

Ки аз ӯ сабр надорам ман мискини нафасӣ

Ҳавасӣ буд ки бо ман ба зарурат май бохт

Чанд бардорад агар ишқ набошад ҳавасӣ

Ман на онам ки назар бар ҳама ҷинс андозам

Кӣ шавад гавҳари дарёи мутаъаллиқ ба хасӣ

Буд оё ки сари кӯии фулонии ҳаргиз

Рӯз бе мӯҳтасибии байнаму шаб бе асасӣ

Гар ба умрии нафасии васл шукр дарёбам

Ба алии рағм бар ояд зи замини хари магасӣ

Ҳаргиз аз кунҷ наёрам ба даромад пинҳон

Варна бастаи сет ба ҳар узви ман охири ҷарасӣ

Равиши ман ҳамаи сармоя ӣ девонагӣ аст

Ҳаркасии раҳ ба хиради бараду нзорӣ ба касе

Рух агар бар рух чун барги гули дӯсти кашам

Пелро тарҳи нуҳуми муддаӣонро фарсӣ

Баси дамигар бкшндм чу биринҷ аз сари пӯст

Валлоҳ ар малики ҷаҳони пеши ман арзади адасӣ