Фироқ агар чаҳ маро мекашад ба дарди ҷудоӣ

Хаёли дӯсти ту бории дарин миёнаи куҷое

Ки меравад ки бигӯед кигар миёни ман ва ту

Вафоу аҳд дурустаст бршкстаҳ чарое

Ҳазор бор ба ҳам барзадӣ чу зулфи парешон

Мамолики дилу ҷонам ба захми теғи ҷудоӣ

Висоли Зуҳра на ҳад чу ман касе сети валикин

Саодатаст ки аз муштарӣ шудаи сети атое

Ту офтобӣ ва ман заррау вуҷӯди заъифам

Наме намояд то хешро ба ман нанамое

Ба дафъи молу манол аз ғами ту сайр нигарадам

Ки ҷон барои ту дорам чаҳ ҷой карду киёе

Нзорё ба дарой аз худӣ ки суд надорад

Ҳазор бор агар гирди коиноти броиӣ

Магари муъоинаи ман урф нафса бишносӣ

Вагарнаи боби Фқди урф раба нагушойӣ