Агар чаҳ ҳар чаҳ ту гӯйии савоби ман он аст

Вале чу дил ба хато меравад чаҳ дармон аст

Ба равои таркам агар тарки ҷон биёад гуфт

Азу дареғ надорам ки хуштар аз ҷон аст

Марои умед ба ҳушёрӣ ва салоҳ намонад

Ки хотир аз паии таркони маст чашмон аст

зи умри чизе боқӣ намонад ва мо фӣҳо

Ҳануз то нафаси охирин бар он сон аст

Дилӣ надораму ҷамъиятӣу ғами хорӣ

Аҷаб набошад агар хотирам парешон аст

Зғрқаҳ бӯдан ман фориғии дарин гирдоб

Туро ки бар лаб ҷӯӣ нишаста осон аст

Заҳри сифат ки кунанд офтоби гардун ро

Рахш ҳануз ба хӯбӣ , ҳазор чандон аст

зи нофи оҳӯии таббат дигар магӯ ки хатост

Ҳазор чинаш дар зери зулф пинҳон аст

Ғарази салоҳ маниш нест маслиҳати байн ро

Ҳасади дамор бар орад аз ӯ ғараз он аст

Нзорё ба балое ки мубтало шуда Эй

Агар ту шарҳи диҳӣ варна метавон донист