Муҳаббатӣ ки миёни ман ва ту мавҷӯд аст

Пас аз ман ва ту бимонад ки пеш мо бӯда сет

зи ибтидои азал то ба интиҳои абад

Қазо ба ҳукми маро бо ту ишқи фармӯдаи сет

Ҳануз дида ӣ маънӣ накарда будам боз

Ки гӯши ҷони ман овоза ӣ ту башнавада сет

Вуҷӯди гӯи зи масофати муҷоҳидат май каш

Чу аз мулозимати тани равони бросўдаҳи сет

Ҳамин басаст ки хушнӯдии ту ҳосил шуд

Худоӣ хашм нагирад чу дӯсти хўшнўдст

зи ишқи мастам ва онро ки масти ишқ буд

Куҷои худоӣ уқубат кунад ки мохўзст

Пас аз қиёмати маҳшари ҳазор сол дигар

Агар ба ҳуши даройам ҳануз бас зудаст

Камоли ҳасани ту чандини з бе қарории мост

Аёзро ҳамаи иззати з ишқ Маҳмӯдаст

Ба аввалин қадам ар сар равад нзорӣ ро

Касе ки аз ту зиён кардааст брсўдст