Гӯш бар овозу чашмам бар дуруст

Шӯр аз он ширини забонам дар сараст

Длстону дили рубойу дили фиреб

Ҷони фидоӣ ӯ ки аз ҷон хуш тараст

Зулфи шаҳрошӯб ӯ то шуҳра шуд

Шаш ҷаҳоти шаҳри пари шӯр ва шараст

Хоб чун дар чашм гунҷад ҳар ки ро

Хор болинаст ва хоро бистараст

Шохи умедаш чаҳ барҳо ме диҳад

Ҳаркиро ин миваи дил дар бараст

Дшмнонмгар маломат ме кунанд

Эътирози дӯстон мушкил тараст

Рақси чусту қомати чолок ӯ

Ростиро рашки сарви кшмрст

Аз лаби ширини шӯрангез ӯ

Бӯсае чандам ба ғоят дархур аст

Чун кунам тоқат надорам як назар

Чашми ман хафоаш ва рӯй ӯ хураст

Донаи холи сиёҳаши байн ки чун

Хуш нишаста бар канор кавсараст

Ҳарки бинад гуяд охир бо Хизр

Ҳиндӯе чун дар маротиб ҳам бараст

Пас нзории ҳам бад-ӣни нисбат ба дӯст

Заррае бо офтоб ховар аст