Маро чаҳ ғам ки маро сарзаниш кунанду маломат

Ки ман муъоина дидам ҷамоли рӯзи қиёмат

Агар ту низ талаби гори он шӯй ки бибинӣ

з буд худ ба дар ое кифоятасту каромат

На дар миёни балое ки бар канор , пас ин ҷо

Макун ба ҳарзаи тамаъ дар балои ишқи саломат

Умеди мунқатиъ аз васли дӯст шарт набошад

Бар остони раҷо аз лавозимаст иқомат

Нисор кардани ҷони худ заруратасту фариза

Агар ба мӯҷиби шукронаи вар буд ба ғаромат

Нзорё накунӣ илтифот агар чаҳ шудаи сетӣ

Миёни халқи Фзиҳт ба сад ҳазор аломат

Туро чу ғояти матлӯб ҳосиласту муайян

Ба сарф кардани умрат дар ин бало чаҳ надомат