Марви дарав ки муҳӣтии сети ишқи пари тимсоҳ

Фурӯ нишин чу нзорӣ ба азлат эй сбоҳ

?герати зи хеш ба дар оварад ба киштии ло

Азин муҳӣт ба алои аллоҳи ти баради млоҳ

Касе зи олам зулмат наомадӣ берун

Агар на ишқи фаро пеш доштӣ мисбоҳ

Агар чаҳ ҳаст ъзозили оммаи молики мӯат

Муҳаққиқонро ишқаст қобзи алорўоҳ

Чу кард мо халқи аллоҳи Нидо ба ақл аз он

Шудам ба мартабаи нафас бар мъорҷи роҳ

Ба арбаъӣни гул одам сиришта гашт ва нашуд

Туроби ишқи мухаммир ба шаш ҳазор сабоҳ

Сар аз мақотила ӣ ишқ май кашӣ яъне

Ки дар муқобилаи ақл май рӯм ба салоҳ

Ба оташтар май зуҳди хушк бар ҳам сӯз

Ки дар фусурда дилон нест ҳеҷ хайру фалоҳ

зи даст чун бидиҳам ҷавҳарӣ ки дар шаби тор

Бар осмон фиканд акси партав аз ақдоҳ

Чу ҷоми софии равшани дилам ки пӯшидаи сет

эй давлати хусрави серум ба зилли ҷиноҳ

Вале оли Муҳамади ҷаҳони илми алӣ

Ки ҷӯад ӯст дар ризқи халқро мифтоҳ

Май мрўқ софӣ бидиҳ нзорӣ ро

Ҳамин ки бонг барояд ки Фолқи алосбоҳ