Ёрӣ чу ман аз ҷумлаи ушшоқ ки дорад

Бар сарв ба ҳам афъӣу трёқ ки дорад

Дили дору дили орому дили орои нигорӣ

Бо он ҳамаи ҳасани ин ҳам ашФоқ ки дорад

Гӯи халқи бибинанд ки дилҳои асирон

Овехта аз чанбари мълоқ ки дорад

Зери варақи симу фарози тибқи гул

Ҷуфтӣ ки дар офоқ буд тоқ ки дорад

Бар боми фалаки моҳи зираи мӯӣ ки дидаи сет

Дар боғи ҷаҳони сарви самани соқ ки дорад

Моҳӣ ки диҳад партави рӯйиш ба фалаки нур

Дар доираи гардиши офоқ ки дорад

Дигар накунад сарзанишами зоҳид агар ҳеҷ

Донад ки зимоми дили муштоқ ки дорад

Бар шамъи шабистони муҳаббат чу нзорӣ

Парвонаи сифати тоқати аҳроқ ки дорад