Марои муҳаббати ту дар миён ҷон бошад

На ҳам чу муддаӣон бар сар забон бошад

Гар иттисол набошад ба ҷисм чтўон кард

Хулосаи дилу ҷон бо ту дар миён бошад

Тамоми ишқи ту бории марои зи ман бастад

Муҳаббати азалиро ҳамин нишон бошад

Туе ниҳони ману ошкори ман чаҳ ғам аст

Гар ошкор шавад роз агар ниҳон бошад

Назар чаҳ гӯнаи з рӯй ту бртўонм дошт

Гарм ба ҳар мижа дар дидаи сад синон бошад

Нафас чаҳ гӯна занад бо касе дигар ҳаргиз

Касе ки ҳам нафасаш чун ту меҳрбон бошад

Насими перҳани Юсуф ар чаҳ дар мӯъҷиз

Миёни халқ чу афсона достон бошад

Вале хавоси арақи чини нозук ту надошт

Ки накҳаташи мадади умр ҷовдон бошад

Гар илтифот кунӣ як назари тамом буд

Хуҷастаи бахт касе каши қабул он бошад

Зиҳии саодату давлат агар нзорӣ ро

Маҳали бандагии ҳазратӣ чунон бошад

зи об дида кунад бар дар ту фаррошӣ

Агар чу хоки маҷолаш бар остон бошад