Ҷамоатӣ ки ба исрор ҷаҳл мансӯбанд

Мисоли шаби пурҳ аз офтоб маҳҷӯб анд

Ҷамоли Юсуф дар стар ғайби пӯшида

Ҷаҳонёни ҳама дар интизор ёқӯб анд

Касон ки хайри зи дунё ва охираташон нест

Ки маҳви мутлақ дар айни зот маҳбӯб анд

Мисоли шефтагон оҳанасту миғнотис

Ба ҳукми ҷозиба беихтиёр маҷзӯб анд

Муқаллидон ки ба рой ва қиёс мағруранд

Агарчӣ даъвӣ ғолиб кунанд мағлуб анд

Касон ки сарзаниш бедилон кунанд чаро

Ба тарк айб нагиранд аз онкӣ маъюб анд

Чунон ки сари набувват ба саҳар шуд мансӯб

Маҳали роз ба анвоъи зарқ мансӯб анд

Чунонкии ошиқу маъшӯқ ҳар ду як рӯй анд

Ба ваҳдати азалӣ толибанд ва матлӯб анд

Нзорё мутасарриф мабош дар ибдоъ

Агар чунонкии ҳамаи зишт ар ҳама хуб анд

Бирав зи кӣсаи ӣнони мҷўии нақд , алўқт

Мухолифон мисли тозӣона ва чӯб анд